برای اینكه یك فوتبالیست سرحال و موفق باشید باید بطور جدی تغذیه خود را زیر نظر داشته باشید .

با درست خوردن و آشامیدن می توانید آمادگی خود را در حد ماكزیمم حفظ كنید.

ریچاردهاوكینز رئیس كمیته علوم و تحقیقات اتحادیه فوتبال انگلیس مطالب مهمی را در این مطلب در مورد رژیم غذایی و بویژه نوشیدن آب توسط بازیكنان حرفه ای مطرح كرده است.  توجه به این نكات به شما كمك خواهد كرد كه یك فوتبالیست موفق باشید و آمادگی خود را راحت تر حفظ كنید

 یك بازیكن فوتبال چه میزان از مایعات بدن خود را در یك مسابقه از دست می دهد؟

 بازیكنان در طول بازی فوتبال حدود 1500 كیلو كالری انرژی مصرف می كنند. برای یك بازیكن مرد بطور میانگین و در شرایطی كه هیچ تمرینی انجام ندهد 2500 كیلوكالری انرژی نیاز است حتی امكان دارد یك بازیكن در طول یك مسابقه سنگین تا 3 كیلوگرم از وزن بدن خود را از دست بدهد كه این معادل 5 لیتر مایعات می شود.

 چه میزان مایعات باید قبل، در حین و بعد از یك بازی توسط یك بازیكن مصرف شود؟

 این مرحله از آماده سازی باید در تمرینات پیش فصل و در حالیكه بازیكن از كوران مسابقات بدور است انجام شود. یك بازیكن بهتر است یكساعت قبل از شروع مسابقات تداركاتی حدود 500 میلی لیتر از مایعات بنوشد كه بسیار مفید خواهد بود.

بازیكن باید قبل و بعد از بازی خود را وزن كند. بنابراین برایش مشخص خواهد شد كه چقدر از وزن بدن خود را از دست داده است. برای هر یك كیلوگرم وزن از دست رفته باید 5/1 لیتر مایعات و آب مصرف كند.

  آیا اتحادیه فوتبال انگلیس رژیم خاصی را برای بازیكنان توصیه می كند؟

 ما به بازیكنان جوان توصیه هایی را می كنیم اما تشخیص اهمیت مصرف حداقل 5 وعده میوه و سبزیجات در طول روز و بطور روزمره مهمترین توصیه ما است.

لطفاً مثال خاصی را بعنوان یك وعده غذای خوب و نوشیدنی سودمند برای فوتبالیستها بزنید:

 جوجه و پاستا با سبزیجات و گوجه فرنگی بعنوان یك غذای كامل و آسان می تواند تلقی شود. در مورد مایعات یك لیوان شیر كاكائو كم چربی- بویژه پس از بازی- در كنار هم به میزان كافی كربوهیدرات ها و پروتئین برای بدن فراهم می كند.

بهترین برنامه غذایی كه شما درمدت حضورتان در اتحادیه فوتبال

انگلیس مطالعه كرده اید چه بوده است؟

 البته موارد كاملاً راضی كننده نبوده است اما بر این برنامه در چند روز قبل از بازی و در روز بازی تأكید زیادی شده است. اكثر بازیكنان بلافاصله قبل از بازی عصبی می شوند و خوردن غذا تا سه ساعت پیش از بای این مسأله را تشدید می كند. این نشان می دهد كه هضم در این زمان محدود می شود و بازیكن از غذای پیش از مسابقه چیز قابل توجهی به دست نمی آورد. چنین بازیكنانی باید بیشتر از مایعات استفاده كنند تا كالری مورد نیاز خود را كسب كنند و اطمینان پیدا كنند كه درروزهای مسابقه برای حضور در میدان آمادگی دارند.

چه بازیكنی را بیاد می آورید كه بیش از همه به اصول تغذیه پایبند بوده است؟

 نمی توانم شخص خاصی را نام ببرم. اما معتقد هستم كه بهترین بازیكنان حرفه ای مطمئناً برنامه غذایی منظم و مشخصی دارند.

* غذاها باید آب پز , بخار پز یا کبابی باشد.غذاهای سرخ کرده حتی المقدور مصرف نشود.
* غذاها نوعا باید حاوی کربوهیدرات دیر جذب مثل ماکارونی ؛ برنج و نان باشد.
* مصرف کله پاچه ، سیرابی و مغز توصیه نمی شود زیرا باعث گرفتگی عضله می شود.
* مصرف هفته ای یکبار جگر توصیه می شود.
* بهترین گوشت برای ورزشکاران گوشت گاو است و بهتر از گوشت بره ، گوسفند و گوساله است .
* مصرف نوشابه های گازدار توصیه نمی شود.
* مصرف مکمل های غذائی بدون مشورت پزشک توصیه نمی شود چرا که برخی از این مکمل ها غیر استاندارد بوده و خطرناک هستند.
* مصرف آب میوه مانند سیب و انگور که با هم حجم خود آب مخلوط شده باشد قبل از مسابقه مناسب است.
* استفاده از مالشعیر بعد از تمرین و یا مسابقه مفید است.
* در مدت زمان 30 دقیقه قبل از تمرین قند ساده ( شکر ) ممنوع است زیرا کارائی بازیکن را کاهش می دهد اما مصرف مایعات قندی در طی مسابقه طبق دستور العمل گفته شده مفید است.
* روزانه 5 وعده یا بیشتر میوه و سبزی مصرف کنید.
* بعنوان یک قانون غذاهای دارای چربی و پروتئین زیاد نباید در روز مسابقه مصرف شوند زیرا این غذاها دیر هضم تر هستند.

غذاهای مخصوصی وجود ندارد که مصرف آنها چند ساعت قبل از مسابقه بتواند کارائی عالی مسابقه را تضمین نماید. بهترین عملکرد و کارائی در اثر تغذیه مناسب روزانه ؛ هفتگی و حتی ماهیانه صورت می پذیرد. بنابراین آنچه قبل از مسابقه می خورید یا می نوشید می تواند تا حدی بر عملکرد و کارائی شما اثر گذار باشد.

چند روز قبل از مسابقه

زمانی که چند روز مانده به مسابقه فشار تمرینات را به تدریج کاهش دهید . در 2 یا 3 روز قبل از بازی درصد کربوهیدرات رژیم غذائی خود را افزایش داده و این فرایند را چند ساعت قبل از مسابقه ادامه دهید.

شب فبل از مسابقه

غذائی که شما شب قبل از مسابقه می خورید در واقع بسیار مهم تر از غذائی است که روز بازی مصرف می کنید. هدف کلی تغذیه باید فراهم کردن هیدرات ها ( آب و مایعات ) به میزان مناسب بوده و هم چنین منابع سوختی کربوهیدرات را افزایش دهد. یک وعده غذائی پر کربوهیدرات می تواند غذاهای ذیل را شامل شود :

سیب زمینی آب پز با پنیر کم چربی ؛ سبزییجات و مقدار کمی گوشت ، نان ، میوه جات ، بستنی و یا شربت . افزایش آب بدن باید در دفعات منظم صورت گیرد. در طول روز قبل از مسابقه 4 تا 8 لیوان آب یا نوشیدنی های دیگر نوشید.

وعده  غذائی قبل از مسابقه

اهداف اولیه غذای قبل از مسابقه عبارتند از :

1) فراهم کردن انرژی برای عضلات

2 ) جلوگیری از احساس گرسنگی هنگام مسابقه

3 ) اطمینان از اینکه آب و مایعات مصرف کرده اید

4 ) جلوگیری از به هم خوردگی معده در طول مسابقه

دستور العملهایی ذیل به شما کمک می کند تا به این اهداف برسید.

* وعده غذائی را 3 تا 4 ساعت قبل از بازی مصرف کنید . این کار زمان کافی برای معده و قسمت های پائین روده فراهم می کند تا قبل از مسابقه خالی شده باشند.

* کربوهیدرات ها باید عمده ترین وعده غذائی قبل از مسابقه باشد. این وعده غذائی باید به راحتی هضم شده و به حفظ سطح گلوکز خون کمک نماید. انواع کیک ها ، انواع بسکویت ها ، ژله و میوه جات ، سبزی جات و برنج همگی انتخاب های خوبی هستند.

* وعده غذائی را کم چربی و کم پروتئین انتخاب کنید چرا که هم چربی و هم پروتئین به آهستگی هضم می شوند. متخصصان تغذیه رژیم های غذائی سنتی که مصرف گوشت و تخم مرغ قبل از مسابقه بود را به هیچ وجه توصیه نمی کنند.

* از خوردن غذاهای پر ادویه و روغنی پرهیز کنید.

* خوردن غذاهای مختلف را قبل از بازی آزمایش نکنید.

* برخی اوقات ممکن است نتوانید وعده غذائی قبل از مسابقه را 3 تا 4 ساعت قبل از آن مصرف کنید. در چنین مواردی غذای قبل از مسابقه نونع غذایتان را انتخاب می کند.

دستور العملهای پس از مسابقه

* پس از بازی سریعا به مقدار کافی آب و مایعات نوشیده  هم چنین در باقی مانده روز سعی کنید آن مقدار آب و مواد معدنی را که از طریق تعریق از دست رفته جبران کنید.

* جایگزین کردن گلیکوژن بدن را از یک ساعت پس از بازی و با نوشیدن آب میوه آغاز کنید.

* یک وعده غذائی مفصل شامل کربوهیدراتهای مرکب ( ماکارونی ، برنج ؛ سیب زمین و نان ) را تقریبا 3 ساعت پس از بازی میل کنید . غذاهای پرکربوهیدرات ذخیره گلیکوژن از دست رفته بدن را جبران می کند.

فوتبال، بازی ای است كه هر روز در خواست های جدید و جدیدتری دارد. بدن از توانایی های خاص خود برخوردار است كه این توانایی ها را در سیستم های تنفسی، قلبی، عروقی و همچنین ماهیچه ای می توان افزایش داد. این افزایش ظرفیت، یك رژیم غذایی مناسب را می طلبد كه لازمه رسیدن به توانایی ها و قابلیت های بالا  برای یك فوتبال مدرن ودیگر ورزشهاست.

برای كسب موفقیت درهر ورزش 5 عامل فردی، نقش تعیین كننده دارد: مكمل های غذایی  شامل نوشیدنی های مخصوص ورزشكاران، ویتامین ها، الكترولیت ها، آنتی اكسیدانت ها، انرژی زا هاو ...

فوتبال، بازی ای است كه بدن در جریان آن ( بسته به شرایط بازی ) از كمترین حد تا بیشترین فشار را تحمل می كند. یك فوتبالیست در سطح عالی از 7 تا 12 كیلومتر در هر بازی می دود. بیشترین میزان دوندگی را بسته به سیستم های مختلف بازی، پیستون های كناری، هافبك ها و فورواردها دارند و كمترین میزان دوندگی را مدافعان جلوزن، پوششی و دروازه بان، هر فوتبالیست در هر بازی فوتبال، حدود 1000 فعالیت مختلف را از نوع را حت تر ( فشار كمتر) تا نوع مشكل تر آن ( بیشترین فشار) تحمل می كند. با توجه به پیشرفت سرعتی و قدرتی فوتبال در سالهایی اخیر، هنوز هم در صد بیشتری از1000 فعالیت را نوع راحت ترآن تشكیل می دهد. از نظر زمانی، فعالیت های با فشار كمتر حدود 5 برابر بیشتر از فعالیت های با فشاربیشتر، زمان می برند. نبض هر فوتبالیست حین بازی بین 120 تا 210 بار در دقیقه نوسان دارد. متوسط میزان نبض بازیكن درهر بازی فوتبال حدود 170 است.                                                                                                                                   

اهمیت تغذیه برای فوتبالیست ها

به دلایل زیر یك فوتبالیست باید در تغذیه خود دقت كند:

1- تغذیه ورزشكاربا فرد معمولی كاملا متفاوت است.

2- نیازهای تمرینی را جبران كند و به حداكثر موثر بودن تمرینی برسد.

3- مكمل رشد بدن باشد.

4- بیشترین میزان تمركز حواس و دقت را به دست آورد.

5- از آسیب دیدگی ها و بیماری ها ( عفونت ها) جلوگیری كرده ، به درمان آنها كمك كند و زمان آسیب دیدگی ها و بیماری را كاهش دهد.

6- تحمل فشارهای جانبی مثل مسافرت ها را داشته باشد.

7- سلامتش را حفظ، به سرحال بودن و با انگیزه شدن بازیكن كمك كند.

میزان فشار تمرین ها درایران چندان كمتر از اروپا نیست، ولی نداشتن تغذیه مناسب باعث می شود بازیكنان نتوانند آن میزان توانایی های به دست آمده خود را به نمایش بگذارند. نكته بسیارمهم در تغذیه یك فوتبالیست این است كه به هیچ وجه خود سرانه نباید مكمل های غذایی مصرف كند، چون هر فرد با دیگری از شرایط كاملا متفاوتی برخوردار است واین تفاوت به میزان قد، وزن، ظرفیت های تنفسی، قلبی، عروقی، پست بازی، وضعیت آمادگی جسمانی ( فرم ورزشی ) و قرار داشتن درمراحل مختلف بدنسازی و تمرین ها بستگی دارد؛ بنابر این استفاده ازمكملهای غذایی برای یك فوتبالیست باید استفاده می كند، باید مطابق باحجم و شدت تمرین ها و مسابقه باشد.

بدن به عنوان ذخیره انرژی از 3 نوع ماده استفاده می كند:

1- قندها ( كربوهیدرات ها) 2- چربی ها 3- پروتئین ها.

کربوهیدراتها : کربوهیدراتها انرژی عضلات را به شکل گلیکوژن از نشاسته ها و قند ها تامین می کنند. فیبر موجود در این مواد غذائی به هضم و کنترل چربی و کلسترول کمک می کند.
پروتئین : پروتئین برای تولیدبافت های جدید و حفظ بافت های موجود در عضلات ، سلولهای قرمز خون و موها ضروری اند. بدن برای تولید آنزیم های ضروری ، آنتی بادی ها و هورمون ها به پروتئین نیاز دارد. همچنین پروتئین به کنترل میزان آب درون سلولی و برون سلولی کمک می کند.
چربی : چربی منبع اصلی انرژی ذخیره است که هنگام استراحت و در فعالیتهای هوازی بلند مدت استفاده می شود.چربی های حیوانی ( گوشت و کره ) بیشتر اشباع شده اند و در بروز بیماری های قلبی و عروقی و سرطان سهیم اند. چربی گیاهی ( روغن ذرت ،روغن کانولا ،و... ) غیر اشباع و سالمند.
ویتامین ها : این مواد مغذی و کاتالیزورهایی اند که واکنش های متابولیکی داخل بدن را تنظیم می کنند. ویتامین آ به کار مطلوب چشم ها کمک می کند. ویتامین سی برای سیستم ایمنی مورد نیاز است. ویتامین های ب به سوخت انرژی سلول ، اسید فولیک و تیامین به دستگاه عصبی کمک می کند. ویتامین دی به دریافت کلسیم و فسفر از مواد غذائی خورده شده و ورود آن به گردش خون کمک می کندو آنتی اکسیدن ها ی سلولها را در مقابل آسیب های ناشی از تولید انرژی محافظت می کنند.
مواد معدنی : این عناصر به تشکیل ساختارهای بدن کمک می کنند. کلسیم ، فسفر و منیزیم به استحکام استخوانها و فلوراید به استحکام دندانها کمک می کنند. آهن در انتقال اکسیژن ضروری است و سدیم و پتاسیم در کنترل حجم خون مهمند. روی به دریافت انرژی از مواد سوختی کمک می کند و ید میزان انرژی مورد استفاده را کنترل می کند.
آب : آب برای کنترل دمای بدن از راه تعریق ضروری است. همچنین برای حمل مواد مغذی به سلول ها و دفع مواد زاید از سلول ها هم لازم است. همچنین آب ماده تشکیل دهنده و مهم عضلات و فرایندهای درون سلولی است. آب 60 تا 70 درصد وزن بدن را تشکیل می دهد.

بازیکنان انرژی را از مواد غذائی حاوی کربوهیدرات ، پروتئین و چربی دریافت می کنند. ویتامین ها و مواد معدنی منابع مستقیم انرژی نیستند  بلکه برای گرفتن انرژی از کربوهیدرات ها ، پروتئین ها و چربی ها مورد نیازند.

به عنوان مربی می خواهید به بازیکنان خود کمک کنید بدن خود را سوخت رسانی کند تا بتواند انرژی لازم را برای انجام بهترین بازی خود به دست آورد و وزن بدنی مطلوب را کسب یا حفظ کند. با انجام چنین کاری همچنین به آنها عادت های سالم غذا خوردن در کل زندگی را خواهید اموخت. اما اینکه بازیکنان را آموزش دهیم تا چگونه بخورند تا پیروز شوند کار آسانی نیست. تغییر عادت های غذا خوردن کار سختی است و بازیکنان شما در جامعه ای زندگی می کنند که همه مثل هم غذا می خورند و زندگی می کنند. پس چه می توانید انجام دهید؟ به نکات زیر توجه کنید.

1 ) آموزش : بازیکنان شما پیوسته در حال هزینه کردن در فوتبال هستند. انها را توجیه کنید که سوخت رسانی به بدن برای بازی مطلوب بخشی حیاتی از این جبران هزینه هاست. راهنمای تغذیه برای بازیکنان خود تنظیم کنید. با نصب پوسترهای در رختکن تیم ؛ با سخرانی کوتاه برای تیم و یا به طور غیر رسمی با گفتگو با تک تک بازیکنان این راهنمائی را غنی تر سازید.

2) تشویق : تغییر عادت کار سختی است اما با یاد آوری پیامدهای مثبت آن به بازیکنان آنها را تشویق کنید.

3) درگیر کردن والدین : قبل از شروع فصل نشست هایی با والدین داشته باشید و آنها را در باره اهمیت تغذیه مطلوب توجیه کنید . کپی از راهنمائی های تغذیه ای بازیکنان به انها بدهید و از آنها بخواهید رژیم غذائی بسیار متعادلی را برای آنها فراهم کنند.

4) کمک ویژه : بازیکنانی را که ممکن است برای تغذیه بهتر به کمک ویژه ای نیاز داشته باشند شناسائی کنید از جمله کسانی را که از انرژی لازم در تمرین ها برخوردار نیستند و کسانی را که زیر وزن مطلوب اند یا اضافه وزن دارند یا کسانی را که به خانواده های فقیر تعلق دارند یا مراکزی را که راهنمائی والدین در انجا ضعیف است.

5) طراحی الگو : فراموش نکنید الگویی نیرومند هستید . غذاهایی جه هنگام تغذیه بازیکنان برای آنها انتخاب می کنید و چگونه خوردن و کنترل وزن شما حاوی پیام هایی به مراتب بهتر از کلمات و عبارت اند.

هرم راهنمای غذایی دستورالعمل انعطاف پذیری از انچه ما روزانه بخوریم نیست بلکه هرم راهنمائی کلی برای بازیکنان به شمار می رود. اگر بازیکنان این هفت قانون را که مبتنی بر هرم غذائی است پیروی کنند تغذیه سالمی خواهند داشت.
1) مواد غذائی گوناگونی از پنج گروه غذائی بخورید. هیچ ماده غذائی به تنهائی همه مواد غذائی مغذی بازیکنان را تامین نمی کند. تنوع می تواند تغذیه بهتری فراهم کند.
2) رژیم غذائی پر از فراورده های سبز ؛ سبزیجات و میوه جات مصرف کنید. این رژیم غذائی ترکیبی از کربوهیدرات ها ی مورد نیاز برای تامین انرژی و ویتامین ها و مواد معدنی و فیبر لازم را تامین میکند و چربی کمی نیز دارد . به طور خلاصه این نوع رژیم غذائی انرژی مورد نیاز بازیکنان را تامین می کند و برای تندرستی آنها خوب است.
3) از رژیم غذایی استفاده کنید که در حد متوسط چربی ؛ چربی اشباع و کلسترول داشته باشد. مواد غذائی با چربی بالا کالری زیادی دارند و به اضافه وزن ناخواسته می انجامد. از آن مهمتر این رژیم غذائی خطر بیماری های قلبی ـ عروقی و سرطان را کاهش می دهد.
4) از مواد غذائی برخوردار از قند  متوسط استفاده کنید. رژیم غذائی سرشار از قند ؛ مواد مغذی خیلی کم و کالری زیادی دارند.
5) رژیم غذائی برخوردار از نمک و سدیم متوسط استفاده کنید. بازیکنان هنگام تعریق سدیم زیادی از دست می دهند و باید با حفظ تعادل مطلوب مایعات سدیم از دست داده را جایگزین کنند. به عبارت دیگر امروزه جوانان در رژیم غذائی خود نمک زیادی دریافت می کنند. دریافت اندک نمک خطر فشار خون بالا را کاهش می دهد. در واقع بازیکنان نباید نمک خیلی زیاد یا خیلی کم بخورند.
6) مایعات زیادی بنوشید. آب برای همه عملکردهای بدن ضروری است و فعالیت بدنی شدید خطر آب زدائی را افزایش می دهد.
7) از مصرف الکل شدیدا بپرهیزید.الکل هیچ ماده مغذی ندارد لذا احتمال آب زدایی را افزایش و کارائی متابولیسم انرژی را کاهش می دهد.

وعده غذایی پس از تمرین از اهمیت خاصی برخوردار است. مواد غذایی که پس از  تمرین مصرف می‌شوند به بازیابی قوا کمک می‌کنند و مواد از دست رفته را جبران می‌کنند.

  خوردن مایعات، کربوهیدرات‌ها و پروتین‌ها پس از  تمرین ضروری است.

بیشتر بازیکنان از اهمیت تغذیه قبل از  تمرین باخبرند با این وجود تغذیه پس از تمرین نیز می‌تواند به همان اندازه مهم باشد. وعده غذایی قبل از  تمرین دخیره گلیلوژن را برای کارایی بهینه افزایش می‌دهد. گلیلوژن منبع انرژی برای  تمرین محسوب می‌شود. وعده غذایی پس از  تمرین برای بازیابی قوا و بالا بردن توانایی مفید است.

اولین مواد غذایی که باید پس از  تمرین مصرف شوند مایعات هستند. بهترین روشن برای اینکه بفهمید باید چه مقدار مایعات استفاده کنید این است که وزن خود را قبل و بعد از  تمرین اندازه‌گیری کنید بدین ترتیب میزان آب از دست رفته را در می‌یابید.

مواد غذایی مهم دیگر که باید پس از  تمرین مصرف شوند کربوهیدرات‌ها هستند. این مواد باید به مدت 15 دقیقه پس از تمرین مصرف شوند تا گلیکوژن از دست رفته را جبران کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که خوردن 0.3 تا 0.6 گرم کربوهیدرات به ازای هر نیم کیلو از وزن بدن در بازه زمانی دو ساعت پس از  تمرین ضروری است. اگر این میزان کربوهیدرات پس از دو ساعت مصرف شود 50 درصد کمتر به ذخیره گلیکوژن در ماهیچه‌ها کمک می‌کند. این مساله به این دلیل است که مصرف کربوهیدرات تولید انسولین را تحریک می‌کند و به تولید گلیکوژن در ماهیچه‌ها کمک می‌کند.

تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف پروتئین همراه با کربوهیدرات باعث دو برابر شدن تولید انسولین می‌شود و گلیکوژن بیشتری ذخیره می‌شود. نسبت مصرف کربوهیدرات به پروتئین می‌بایست 4 به یک باشد یعنی به ازای هر چهار گرم کربوهیدرات یک گرم پروتئین مصرف شود. خوردن پروتئین بیش از این میزان تاثیرات منفی به همراه دارد زیرا تامین آب در بدن و ذخیره گلیلوژن را به تاخیر می‌اندازد.

تحقیقات نشان داده‌اند که بازیکنانی که میزان مناسبی کربوهیدرات و پروتئین مصرف می‌کنند 100 درصد بیشتر گلیلوژن ذخیره می‌کنند و انسولین بیشتری تولید می‌کنند.

مصرف پروتئین فواید دیگری نیز به همراه دارد. پروتئین آمینواسید لازم برای ترمیم بافت‌های ماهیچه‌ای را تولید می‌کند. همچنین به جذب آب کمک می‌کند. آمینواسید سیستم ایمنی بدن را فعال می‌کند و بدن را در مقابل سرما و عفونت‌ها مقاوم‌تر می‌کند.

نوشیدنی‌های ورزشی انتخاب‌های خوبی برای وعده غذایی پس از تمرین هستند زیرا بدن مایعات را راحت‌تر هضم می‌کند.

مصرف نوشیدنی‌های انرژی‌زا برای فوتبالیست ها خصوصا در رده‌های سنی پایین خطرناک است.

کودکان و نوجوانانی که فوتبال بازی می‌کنند معمولا بدون توجه به مواد موجود در نوشیدنی‌های ورزشی و انرژی زا ، آنها را مصرف می‌کنند. گزارشهایی در این زمینه نشان داده است که آمار مصرف نوشیدنی انرژی‌زا در بین  نوجوانان و جوانان بالاست، در حالی که این محصولات برای آنها خطرناک هستند. در بیشتر مواقع جوانانی که بازی می‌کنند نیاز دارند تا دوباره آب بدن را جایگزین کنند، برای آنها بهترین نوشیدنی آب است. نوشیدنی‌های انرژی زا دارای کافئین زیاد هستند که میزان زیاد آن برای جوانان خطرناک است.

طبق گزارش آکادمی آمریکایی مطالعات جوانان (AAP)، سوء مصرف این نوع محصولات در گروه سنی نوجوانان و جوانان وجود دارد.

شنیدر، یکی از اعضای کمیته‌ AAP می‌گوید: معمولا نوشیدنی‌های ورزشی و نوشیدنی‌های انرژی‌زا با هم اشتباه گرفته می‌شوند و نوجوانان تفاوت آنها را با هم نمی دانند. بعضی ازنوجوانان و جوانان نوشیدنی‌های انرژی‌زا می خورند که میزان زیادی کافئین دارد. این بدین معناست که آنها میزان زیادی کافئین و محرک‌های دیگر را دریافت می‌کنند که برای آنها خطرناک است.

تفاوت نوشیدنی‌های ورزشی و نوشیدنی‌های انرژی‌زا بدین شکل است:

- نوشیدنی‌های ورزشی:

این نوشیدنی‌ها دارای کربوهیدرات ، الکترولیت ، طعم دهنده و مواد معدنی هستند. این مواد الکترولیت و آبی را که به دلیل عرق کردن از دست می‌رود ، جایگزین می‌کنند. بازیکنانی که ورزش‌های طولانی‌ و شدید انجام می‌دهند. از نوشیدنی‌های ورزشی استفاده می‌کنند. با این وجود، در غالب موارد استفاده از آنها ضروری نیست.

نوشیدنی‌های انرژیزا این نوشیدنی‌ها حاوی محرک‌هایی مانند تورین، گوارانا و کافئین است. کافئین تاثیرات مخربی بر نوجوانان و جوانانمی‌گذارد. تاثیراتی که باعث آسیب زدن به سیستم‌ قلبی – عروقی و عصبی آنها می‌شود. نوشیدنی‌های انرژی‌زا برای نوجوانان و جوانان نامناسب است. معمولا با نگاه کردن بر روی لیبل محصولات نمی‌توان فهمید که واقعا چقدر کافئین دارد. بعضی از بطری‌های نوشیدنی‌های انرژی‌از بیش از 500 میلی‌گرم کافئین دارند که معادل 14 بطری نوشابه است.

نوجوانان و جوانان که فوتبال بازی  می‌کنند به مایعات احتیاج دارند نه به کالری اضافه ، کربوهیدراتی که در نوشیدنی‌های ورزشی وجود دارد، باعث چاقی و اضافه وزن درنوجوانان و جوانان می‌شود. همچنین احتمال خرابی دندان‌ها نیز وجود دارد، باید نوجوانان و جوانان و والدین آنها آگاه باشند که از نوشیدنی‌های ورزشی فقط به هنگام تمرین و مسابقه طولانی مدت و شدید استفاده کنند. در حالت‌های دیگر بهتر است که از آب استفاده شود.